« رزین چیست »

( مشخصات فنی, کاربردها, روش تولید )

رزین ماده‌ای پلیمری است که در واقع یک نوع پلاستیک است و از طریق واکنش شیمیایی بین دو یا چندین ترکیب شیمیایی به دست می‌آید. این ماده به عنوان یک چسب، عایق، پوشش و یا حتی در ساخت مصنوعات و محصولات صنعتی استفاده می‌شود.
این موادها بسیار چسبنده و انعطاف پذیر هستند و در بسیاری از صنایع مانند خودروسازی، ساخت و ساز، صنایع الکترونیکی و حتی در هنر و صنایع دستی نیز استفاده می‌شوند. در واقع، انواع مختلفی از رزین وجود دارد که هر یک دارای خواص مختلفی هستند و در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 

« مشخصات شیمیایی رزین »

وزن مولکولی بالا : رزین‌ها دارای وزن مولکولی بالایی هستند که به دلیل پلیمری بودن آنها صورت می‌گیرد.
انعطاف پذیری : رزین‌ها به دلیل ساختار پلیمری خود، انعطاف پذیر هستند که این ویژگی برای استفاده در بسیاری از صنایع اهمیت دارد.
چسبندگی : رزین‌ها دارای خواص چسبندگی بالایی هستند که از آنها در ساخت محصولات چسبنده و چسب‌ها استفاده می‌شود.
مقاومت شیمیایی : بسیاری از رزین‌ها مقاومت شیمیایی بالایی دارند که آنها را برای استفاده در شرایطی مانند مواد شیمیایی و محیط‌های تند مورد استفاده قرار می‌دهند.
ضریب شکست نور : رزین‌ها دارای ضریب شکست نور بالایی هستند که از آنها در ساخت لنزها و اپتیک‌ها استفاده می‌شود.

 

« مشخصات فیزیکی رزین »

دمای نرم شدن : دمای نرم شدن رزین‌ها بسته به نوع آنها متفاوت است، برای مثال دمای نرم شدن پلی استر حدود ۱۴۰-۲۴۰ درجه سانتیگراد و دمای نرم شدن پلی‌اتیلن حدود ۱۰۰ درجه سانتیگراد است.
چگالی : چگالی رزین‌ها بسته به نوع آنها متفاوت است، برای مثال چگالی پلی استر حدود ۱٫۳۸-۱٫۴۰ گرم بر سانتیمتر مکعب و چگالی پلی اتیلن حدود ۰٫۹۵ گرم بر سانتیمتر مکعب است.
شکل ظاهری : برخی شفاف هستند و برخی دیگر مات و سفید هستند.
سختی : سختی رزین‌ها نیز بسته به نوع آنها متفاوت است، برای مثال سختی پلی کربنات حدود ۳-۴ در مقیاس موس است.
الاستیسیته : الاستیسیته رزین‌ها به دلیل ساختار پلیمری آنها انعطاف پذیری بالایی دارند که آنها را برای استفاده در بسیاری از کاربردها مناسب می‌سازد.
رنگ : برخی از رزین‌ها شفاف و بی‌رنگ هستند و برخی دیگر دارای رنگ هستند.

« فرمول شیمیایی رزین »

رزین‌ها مجموعه‌ای از مواد آلی پلیمری هستند که فرمول شیمیایی کلی برای آن‌ها وجود ندارد. این مواد از طریق واکنش‌های شیمیایی مختلفی به دست می‌آیند و شامل ترکیبات مختلفی مانند کربوهیدراتها، پروتئین‌ها، ترکیبات فنولی، اسیدها و … می‌شوند. بنابراین، فرمول شیمیایی رزین بسته به نوع و ترکیبات آن متفاوت است و نمی‌توان به طور کلی یک فرمول شیمیایی برای رزین‌ها ارائه داد.

 

« کاربرد رزین چیست ؟ »

صنایع سنگ و ساختمان : به عنوان یک از ملزومات صنایع سنگ و ساختمان از ابتدای فراوری سنگ تا ساخت سازه های ساختمانی و استخر کاربرد دارد.

صنایع رنگ و رنگرزی : به عنوان پایه و بستری برای تولید رنگ‌ها و پوشش‌های مختلف، از جمله رنگ‌های پوشش دهی فلزات، خودروها و … استفاده می‌شوند.

صنایع چوب : به عنوان چسب و روغن در صنایع چوب و مصنوعات چوبی، از جمله تولید مبلمان، درب و پنجره و کفپوش‌ها استفاده می‌شوند.

صنایع الکترونیکی : به عنوان پایه ساخت بسیاری از محصولات الکترونیکی مانند بورد‌های مدار چاپی، قطعات الکترونیکی و … .

صنایع خودروسازی : به عنوان چسب، پوشش، بستر و فیلر در تولید قطعات داخلی و خارجی خودروها، مانند پنل‌ها، بدنه خودرو و … .

صنایع پلیمری : به عنوان پایه ساخت بسیاری از محصولات پلیمری مانند لوله‌های پلی اتیلن، فیلم‌های پلی‌استر، پلی‌کربنات و ….

صنایع دارویی : در تولید بسیاری از داروها به عنوان یکی از مواد اصلی به کار می‌روند. به عنوان مثال، رزین‌ها در تولید مواد شمعی، کپسول‌های دارویی و …

صنایع غذایی : به عنوان پوشش‌دهی و بسته‌بندی در صنایع غذایی مانند بسته‌بندی مواد غذایی، مانند آدامس و محصولات قندی و … .

« رزین پلی استر چیست ؟ »

رزین پلی استر یک نوع رزین مصنوعی است که از واکنش استریفیکاسیون یک الکل چند عملکردی با یک اسید آلی چند عملکردی تولید می شود. این رزین از مواد اولیه مانند اسید فتالیک، مالئیک و آنهیدرید پراکسی‌ استفاده می کند و معمولاً با استفاده از گلیسرین، متانول، استات بوتیل و تولوئن اکسی‌کلراید بهبود می یابد. رزین پلی استر به عنوان یک ماده محبوب در صنایع ساختمانی، خودروسازی، صنایع الکترونیکی و همچنین صنایع بسته‌بندی استفاده می‌شود. همچنین، این رزین در ساخت قطعات خودرو، تزئینات داخلی و خارجی، لوازم التحریر، لوازم آرایشی و بهداشتی، تجهیزات ورزشی و سایر محصولات کاربرد دارد.

 

« رزین اپوکسی »

رزین اپوکسی یک مواد مصنوعی است که از دو ترکیب اپوکسی رزین و ماده سخت‌کننده (هاردنر) تشکیل می‌شود. این رزین با افزودن هاردنر، به یک ماده سخت و مقاوم تبدیل می‌شود که به عنوان یکی از مهمترین مواد در صنایع ساختمانی، خودروسازی، الکترونیک، تولید لوازم آرایشی و بهداشتی، ابزار دقیق، مبلمان و صنایع دستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این ماده به دلیل مقاومت بالا در برابر شکستگی، سایش، حرارت، مواد شیمیایی و آب، برای ساخت قطعات مهمی مانند لوله‌ها، تجهیزات الکترونیکی، صفحات کامپوزیتی، قطعات خودرو، قطعات هواپیما، ورق‌های فلزی، ابزار دقیق و سایر قطعات پرکاربرد استفاده می‌شود.

« رزین از چی درست میشه ؟ »

رزین‌ها می‌توانند از منابع طبیعی و یا از روش‌های شیمیایی تولید شوند. رزین‌های طبیعی از مواد مانند چوب، شیرینگون، روغن‌های گیاهی، پوست حیوانات و… تولید می‌شوند.
اما رزین‌های مصنوعی مانند رزین اپوکسی، از دو ترکیب اپوکسی رزین و ماده سخت‌کننده تشکیل می‌شود. ترکیب اپوکسی رزین از ترکیبات اپوکسی‌ها و اپوکسیدهای گوناگون استخراج می‌شود و معمولاً به عنوان مایعات ویسکوز در دمای اتاق تهیه می‌شود. در صورت اضافه کردن هاردنر (ماده ی سخت کننده)، این رزین به ماده‌ای سفت و مقاوم تبدیل می‌شود که در ساخت قطعات و تجهیزات مورد استفاده قرار می‌گیرد. ماده سخت‌کننده معمولاً به صورت پودرهایی مانند امیدوپرین، دی‌آمین‌ها و… عرضه می‌شود که با ترکیب آن با ترکیب اپوکسی رزین، ماده سخت‌کننده تولید می‌شود.

 

« رزین با چی پاک میشه ؟ »

برای انتخاب مناسب‌ترین روش، باید به نوع رزین و سطحی که روی آن رزین ریخته شده است، توجه کرد. به عنوان مثال، برای پاک کردن رزین روی پوستهای حیوانات، می‌توانید از روغن کودک یا روغن آفتابگردان استفاده کنید. در صورتی که رزین روی یک سطح صنعتی مانند فلزات، پلاستیک و چوب ریخته شده باشد، باید از مواد شیمیایی مناسبی استفاده کنید که سطح را پاک کند اما آن را تحلیل ندهد و آسیبی به سطح نزند. در هر صورت قبل از استفاده از هر گونه ماده‌ای برای پاک کردن رزین، باید اطمینان حاصل کنید که این ماده، به سطح آسیب نمی‌رساند.

« فرق رزین با پلی استر چیست ؟ »

هر دو مواد پلیمری هستند که در بسیاری از کاربردهای صنعتی و صنایع دستی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما فرق اصلی بین آنها در نوع واکنش شیمیایی است که در فرایند تولید آنها صورت می‌گیرد.
رزین‌ها، موادی هستند که از یک ترکیب چند قطبی تشکیل شده‌اند و به صورت مایع یا جامد در دمای محیط قرار دارند. رزین‌ها از طریق واکنش شیمیایی بین یکی از گروه‌های OH یا NH2 و یکی از گروه‌های COOH ساخته می‌شوند. رزین‌ها عموماً از نوع ترموستات هستند که در دمای بالا و در فرایندهای نوسان حرارتی، به صورت مایع یا گاز تبدیل می‌شوند.
از سوی دیگر، پلی استرها نیز موادی هستند که از واکنش شیمیایی بین یک الکل و یک اسید کربوکسیلی تشکیل شده‌اند. پلی استرها به صورت ذرات جامد در دمای محیط قرار دارند و مانند رزین‌ها در فرایندهای نوسان حرارتی و دمای بالا تبدیل به مایع یا گاز می‌شوند. پلی استرها معمولاً از نوع ترموپلاستیک هستند و در دمای بالا نرم می‌شوند و به راحتی قابل فرم‌دهی هستند.
بنابراین، اصلی‌ترین تفاوت بین رزین و پلی استر، نوع واکنش شیمیایی در فرایند تولید و همچنین خواص فیزیکی و مکانیکی ماده تولیدی است.

 

« فرق رزین رقیق و غلیظ چیست ؟ »

رزین‌های رقیق و غلیظ تفاوت در غلظت ویسکوزیته دارند. رزین‌های غلیظ دارای غلظت بالا و ویسکوزیته بیشتری هستند و برای مصارفی مانند ریختن در قالب‌های بزرگتر و یا روان‌سازی رزین‌های رقیق‌تر استفاده می‌شوند. از طرف دیگر، رزین‌های رقیق دارای غلظت پایین‌تر و ویسکوزیته کمتری هستند و به خوبی برای مصارفی مانند پوشش‌دهی بر روی سطوح کوچک و یا استفاده در محلول‌های رنگی مناسب هستند. به عنوان مثال، رزین اپوکسی در دو نوع رقیق و غلیظ تولید می‌شود.

« تفاوت رزین و هاردنر »

رزین و هاردنر دو ماده جداگانه هستند که در فرآیند پلیمریزاسیون اپوکسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. رزین اپوکسی، ماده‌ای است که بعد از ترکیب با هاردنر و در شرایط خاصی مانند دمای مشخص و زمان مشخص، پلیمریزه می‌شود و به عنوان یک پوشش یا چسب در کاربردهای مختلف به کار می‌رود.
از سوی دیگر، هاردنر به عنوان یک عامل فعال‌کننده در فرآیند پلیمریزاسیون اپوکسی استفاده می‌شود. هاردنر معمولاً شامل یک ترکیب از آمین‌ها و یا احیا کننده‌های ایزوسیاناتی است که با ترکیب با رزین اپوکسی، فرآیند پلیمریزاسیون را در حرارت و زمان مشخص شروع می‌کند. به طور خلاصه، رزین و هاردنر دو ماده جداگانه هستند که در فرآیند پلیمریزاسیون اپوکسی با هم ترکیب شده و نهایتاً به عنوان یک ماده پلیمریزه به کار می‌روند.

 

« نحوه ی خشک شدن رزین »

به طور طبیعی به خوبی خشک نمی شوند! بلکه نیاز به یک عامل شیمیایی یا حرارت دارند تا به صورت سخت و استحکام پیدا کنند. برای خشک کردن رزین معمولا از هاردنرهای خاص استفاده می شود که شامل ترکیباتی مانند اپوکسی، پلی‌استر و اورتان است. این هاردنرها در درجه حرارت و فشار خاص خود، به رزین اضافه می شوند و باعث شروع عملیات پلیمریزاسیون می شوند که منجر به تشکیل پلیمری مانند پلاستیک می شود.
فرآیند خشک شدن بسته به نوع مواد استفاده شده دارد پس ممکن است به روش های مختلفی صورت بگیرد، مانند خشک شدن با حرارت. در این روش، رزین با هاردنر ترکیب شده و در دمای مناسبی قرار داده می شود تا عملیات پلیمریزاسیون شروع شود و رزین به صورت سخت و استحکام پیدا کند.

خشک شدن رزین با ماده شیمیایی

در این روش، یک ماده شیمیایی مانند پراکسید هیدروژن اضافه می شود تا عملیات پلیمریزاسیون را شروع کند و رزین را به صورت سخت و استحکام پیدا شده تبدیل کند. در هر صورت، برای خشک شدن رزین با هاردنر، نیاز به رعایت دما، فشار و زمان خاصی دارید که بسته به نوع رزین و هاردنر ممکن است متفاوت باشد.

دلیل خشک نشدن رزین اپوکسی 

• نسبت اشتباه ماده هاردنر به رزین
• استفاده از مواد هاردنر از تاریخ انقضایشان گذشته باشد
• دمای محیط بسیار پایین باشد
• محل قرار گیری، رطوبت زیاد یا تهویه غیر مناسب باشد
• استفاده از مواد اولیه کم کیفیت

« اگر رزین خشک نشد چه کنیم ؟ »

در صورتی که رزین به درستی خشک نشده است، ابتدا باید دلیل عدم خشک شدن رزین را تعیین کرد. چندین عامل ممکن است باعث عدم خشک شدن رزین شود، از جمله درجه حرارت و رطوبت محیط، نسبت صحیح اجزاء در آمیزش رزین، نوع هاردنر استفاده شده و میزان اعمال فشار و وکیوم بر رزین.
اگر دلیل دقیقی برای عدم خشک شدن رزین شناسایی نشد، بهتر است کل رزین و مواد جانبی را دور بیندازید و از ابتدا شروع کنید. در موارد دیگر، ممکن است با تغییر شرایط خشک کردن، مانند افزایش دما و فشار، مشکل را برطرف کرد. در هر صورت، بهتر است با رعایت دقیق روش‌های خشک کردن رزین و استفاده از تجهیزات و مواد اولیه مرتبط با آن، از عدم خشک شدن رزین جلوگیری کرد.

« روش تولید رزین اپوکسی به چه صورت است ؟ »

تهیه مواد اولیه : اپوکسی رزین و هاردنر را به تناسب مورد نیاز تهیه می کنند. این ماده ها می‌توانند به صورت جامد یا مایع باشند.
مخلوط کردن : اپوکسی رزین و هاردنر به صورت دقیق و به تناسب مورد نیاز با یکدیگر مخلوط می‌شوند. در این مرحله، ممکن است چندین ماده شیمیایی دیگر نیز به مخلوط اضافه شوند تا ویژگی‌های خاصی مانند رنگ، مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر خوردگی، شفافیت و غیره به آن اضافه شود.
تغییر فاز : اپوکسی رزین و هاردنر پس از مخلوط کردن، به دلیل واکنش شیمیایی بین دو ماده در دمای محیط و با زمان خاصی به فاز جامد تبدیل می‌شوند.در این مرحله، ممکن است نیاز به گرمایش مخلوط شود تا واکنش شیمیایی به طور کامل انجام شود. عوامل دیگری مانند فشار، رطوبت و خوردگی هم ممکن است برای تولید ترکیب استفاده شوند.
محصول نهایی در قالب قطعات، ورق‌ها، روکش‌ها و … می‌تواند برای استفاده در بسیاری از صنایع مانند خودروسازی، الکترونیک، ساخت و ساز، صنایع دریایی و غیره به کار گرفته شود.

 

« روش تولید رزین پلی استر چگونه است ؟ »

رزین پلی استر یک پلیمر ترموستاتیک است که به صورت شیمیایی تولید می‌شود. دو نوع ماده شیمیایی برای تولید رزین پلی استر به کار می‌روند: اسیدهای کربوکسیلیک و الکل‌ها.
در فرآیند تولید رزین پلی استر، ابتدا اسیدهای کربوکسیلیک مانند اسید ترفتالیک، اسید پتروشیمی، اسید فتالیک و… با الکل‌های چند روزه مانند اتیلن گلیکول، گلیسرین، پروپیلن گلیکول و… و با استفاده از کاتالیزورهایی همچون کلرید روی، نیترات بیسموت و اکسید روی در شرایط دمایی و فشاری خاصی با هم واکنش می‌دهند. این واکنش شیمیایی تحت عنوان واکنش استرسازی شناخته می‌شود.
این واکنش باعث تولید یک ماده پلیمری با وزن مولکولی بالا و زیست پایداری خوب می‌شود. سپس رزین پلی استر به صورت مایع با قابلیت ترشح و استفاده در فرآیندهای صنعتی تولید می‌شود.

« رزین در ساختمان سازی »

• استفاده در ساختمان های بتنی : رزین ها به عنوان ماده چسبنده و پایدارکننده سازه های بتنی مورد استفاده قرار می گیرند. با افزودن رزین ها به بتن، مقاومت سازه افزایش یافته و همچنین خوردگی و فرسایش سطح بتن نیز کاهش می یابد.
• استفاده در ساخت ابزارآلات : رزین ها به عنوان یکی از مواد اولیه در ساخت ابزارآلات، ماشین آلات و وسایل حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال، رزین ها برای ساخت قطعات خودرو، قایق ها، هواپیماها و تجهیزات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرند.
• استفاده در ساخت محصولات ساختمانی : رزین ها در صنایع ساختمانی برای ساخت پوشش های ضد آب، کف پوش ها، دیوارپوش ها و محصولات دیگری که نیاز به مقاومت و پایداری دارند، مورد استفاده قرار می گیرند.
• استفاده در ساخت اجزای الکترونیکی : رزین ها برای ساخت اجزای الکترونیکی مانند مدارهای چاپی، سوئیچ ها و قطعات دیگر، به دلیل مقاومت بالا و عایقی بودن، مورد استفاده قرار می گیرند.

 

« کاربرد رزین برای سنگ »

رزین در صنایع سنگبری به عنوان یکی از مهمترین مواد اصلی در فرآیند تثبیت، تقویت و پایدارسازی سنگ‌ها استفاده می‌شود. برای مثال، در فرآیند تولید سنگ‌های کامپوزیتی، رزین به عنوان ماده چسبنده و پایدارکننده سنگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین در فرآیند تولید سنگ‌های مصنوعی، به عنوان ماده چسبنده و محصولات پایدارکننده مانند روکش‌های ضدآب، روکش‌های مقاوم در برابر حرارت و روکش‌های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می‌شود. همچنین رزین در فرآیند ترمیم سنگ‌های شکسته نیز به عنوان یک ماده چسبنده و تقویت کننده استفاده می‌شود. همچنین مسئله ی مهم این است که برای استحکام سنگ که از توری فایبرگلاس استفاده می شود با رزین پلی استر این عمل صورت می گیرد.

« بهترین رزین برای سنگ مصنوعی »

بسته به نیازهای ساختمانی و نوع سنگ مصنوعی مورد نظر، رزین‌های مختلف می‌توانند برای ساخت سنگ مصنوعی مناسب باشند. اما رزین‌های پلی‌استری، پلی‌اورتانی و اپوکسی معمولا به عنوان رزین‌های مناسب برای ساخت سنگ مصنوعی در نظر گرفته می‌شوند. در هر صورت، برای انتخاب بهترین رزین برای ساخت سنگ مصنوعی، بهتر است با تولیدکنندگان محصولات مرتبط مشورت کنید و با توجه به نیازهای خود و شرایط زیستی، رزین مناسب را انتخاب کنید.

« کاربرد رزین اپوکسی برای سنگ آنتیک »

رزین اپوکسی یکی از نوعی رزین‌های پایدارسازی کننده سنگ است که برای سنگ‌های انتیک نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای سنگ‌های انتیک، به عنوان یکی از موادی است که به کارگرفتن آن می‌توان به سنگ بازیابی شده از خرابی و فرسایش، نسبتاً به حالت اولیه و قدیمی خود بازگرداند. این روش به عنوان یک روش پایدارسازی و تثبیت سنگ‌های انتیک شناخته شده است. این ماده محبوب با تثبیت سنگ‌های انتیک، علاوه بر اینکه مانع از فرسایش و خرابی بیشتر آن‌ها می‌شود، باعث حفظ ماندگاری و ارزش تاریخی آن‌ها نیز می‌شود.

 

« کاربرد رزین برای چوب »

به عنوان یک ماده چسبنده و حفاظتی برای چوب استفاده می‌شود. این رزین‌ها به عنوان یک ماده چسبنده برای ترمیم چوب شکسته، پر کردن شکاف‌ها و حفره‌های چوبی و یا ایجاد پوشش برای حفاظت از چوب در برابر رطوبت، حشرات، قارچ‌ها و سایر عوامل خراب‌کننده، استفاده می‌شوند.
علاوه بر این، به عنوان یک ماده حفاظتی برای چوب استفاده می‌شوند. این رزین‌ها می‌توانند در فرایند نفوذ در چوب استفاده شوند تا چوب را در برابر عوامل خرابکننده، مانند حشرات، قارچ‌ها، رطوبت و آتش، حفاظت کنند.
به عنوان یک ماده تقویتی برای چوب استفاده می‌شوند تا مقاومت و سختی آن را افزایش دهند. به طور مثال، رزین‌های اپوکسی می‌توانند با پودرهای معدنی مختلفی مانند گردو، سیاه‌چوب و یا ذغال سنگ ترکیب شوند و به عنوان یک ماده تقویتی برای چوب استفاده شوند.
در مجموع، در ساخت و حفاظت چوب، به دلیل مقاومت بالا و ویژگی‌های محافظتی آن می‌تواند بسیار مفید باشد.

 

« کاربرد رزین برای درب چوبی »

به عنوان یک ماده حفاظتی برای درب‌های چوبی استفاده می‌شود. این مواد می‌تواند به عنوان یک ماده ضد آب و حفاظتی برای درب‌های چوبی استفاده شود. با استفاده از این رزین‌ها، می‌توان درب‌های چوبی را در برابر عوامل خراب کننده مانند رطوبت، قارچ‌ها، حشرات و سایر عوامل حفاظت کرد.
همچنین، رزین‌های اپوکسی به عنوان یک ماده چسبنده برای درب‌های چوبی استفاده می‌شوند. این مواد شیمیایی می‌توانند به راحتی بر روی سطح درب چوبی نشسته و پس از خشک شدن، به عنوان یک ماده چسبنده برای پر کردن شکاف‌ها و حفره‌های در درب چوبی استفاده شوند.
در کل،به عنوان یک ماده حفاظتی و چسبنده، می‌تواند به درب‌های چوبی کمک کند تا ماندگاری بیشتری داشته باشند و در برابر عوامل مختلف مانند رطوبت، حشرات و قارچ‌ها مقاومت کنند.

« موارد استفاده از رزین‌های مصنوعی »

ساخت قطعات خودرو : رزین‌های مصنوعی به عنوان مواد اولیه برای تولید قطعات خودرویی مانند کاپوت، درب بنزین، پنجره‌ها و غیره استفاده می‌شوند.
ساخت لوازم التحریر : رزین‌های مصنوعی برای تولید انواع قلم، شمع، شمعدان، جعبه نگهدارنده وسایل التحریر و غیره استفاده می‌شوند.
ساخت ظروف آشپزخانه : رزین‌های مصنوعی برای تولید قطعات ظروف آشپزخانه مانند سینک، کابینت، پنجره و درب استفاده می‌شوند.
صنایع الکترونیک : رزین‌های مصنوعی برای ساخت قطعات الکترونیکی مانند بدنه‌ی تجهیزات الکترونیکی، قطعات نورپردازی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تولید لوازم برقی و الکترونیکی : رزین‌های مصنوعی برای ساخت قطعاتی مانند سوئیچ، پلاگ، کانکتور و غیره استفاده می‌شوند.
صنایع دفاعی و هوافضا : رزین‌های مصنوعی برای تولید انواع قطعات دفاعی و هوافضا مانند قطعات بدنه هواپیما، بال‌ها و غیره استفاده می‌شوند.
تولید پوشاک : رزین‌های مصنوعی برای تولید انواع لباس، کفش و کیف‌های چرمی و غیره استفاده می‌شوند.